Bezoek uit Nederland!

Na het reisverslag van vorige week weer even snel een van de afgelopen dagen met m'n ouders en Lieke!

Vorige week maandag begon ik op de kinderafdeling voor 6 weken. Dit was gelijk een erg leuke dag met lieve kindertjes. Een stukje minder druk dan op de afdeling chirurgie, maar we hebben niet eens veel stilgezeten. De hele dag heb ik een beetje op de klok gekeken, om in m'n hoofd te bedenken over hoeveel uur m'n ouders en Lieke dan eindelijk kwamen..
Na stage heb ik voor hen even wat boodschappen gedaan en was ik klaar voor hun komst.
Papa smste mij toen ze wegreden bij Zanderij, het vliegveld, zodat ik over een uurtje ongeveer bij hun huisje moest zijn.
Het avontuur begon al bij het bestellen van een taxi.. vertrouwd belde ik onze vaste taxi service, ik ging natuurlijk alleen met de taxi. Dit was voor het eerst.. Ik stond voor ons huis te wachten, er rijdt een auto voor en ik stap zonder te kijken in. Al snel word ik gebeld door Romy, "zit je wel in de goede taxi? Je taxi staat hier nu namelijk voor de deur". Nog steeds zonder enig argwaan zit ik naast die man. Hij wist de weg niet, vroeg 2,5 SRD meer dan normaal.. maar ik was denk ik iets te gespannen om op te merken dat het niet klopte. Ik was dus zomaar, bij een willekeurige man in de auto gestapt! Hij dacht, zij staat op de stoep, ze wil vast een taxi. Hij heeft me wel netjes mijn het huisje van m'n ouders afgezet, en ik heb zelfs nog de prijs kunnen afdingen naar de 'normale' taxiprijs. Oei, een beetje een gevaarlijke actie van mij wel. Tijd om in paniek te raken had ik niet, dat hebben Romy en Loes thuis voor mij gedaan toen ze er achter kwamen..

Aangekomen bij het huisje zag ik m'n ouders nog niet. Ik heb even met de taxichauffeur onderhandelt en toen ik uitstapte stond de familie ineens op de trap! Zachtjes ben ik naar ze toegeslopen, 'Zo, familie Ter Horst?'. Ze keken gelukkig verrast en blij om me te zien, en ik denk ik ook! We hebben even een paar uurtjes bijgekletst, en daarna ben ik richting m'n eigen bed gegaan om de volgende dag weer naar stage te kunnen.

Woensdag had ik dan eindelijk 8(!) hele dagen vrij van stage om met m'n ouders door te brengen. We zijn die dag naar de stad geweest om alles te bekijken en van het weer te genieten natuurlijk. De zon brand aardig hier, en bij alle 3 waren na 2 dagen al wat rode vlekken zichtbaar. Papa ergert zich enorm aan alle zooi op straat, en Lieke en Mama vinden de mannen maar irritant. Allebei zijn waar, en ik ben er al aan gewend merk ik. Zo riep er één man naar m'n vader: "Zooo, zijn die van jou? Goed gedaan hoor!". M'n moeder was nog het meest verontwaardigt over het feit dat zij geen compliment kreeg over haar dochters, ten slotte had zij ook een bijdrage geleverd, toch? Papa vond het stiekem wel grappig, en wij eigenlijk ook wel.
Donderdag hebben we lekker een dagje gezwommen. 's Avonds ben ik met Lieke nog naar Havana geweest om te stappen. Ze vond het ontzettend leuk, helaas konden we van het weekend verder niet.
Zaterdags vertrokken we namelijk vroeg met een busje naar Brownsberg. De ouders en het zusje van Romy zijn donderdagavond ook aangekomen, en zo gingen we met z'n 10en op pad.
De weg naar Brownsberg was al sensatie. Af en toe had de bus het namelijk best moeilijk om die hele klim naar boven te maken. Gelukkig hebben we het zonder problemen gehaald. Aangekomen zijn we gaan wandelen, we wisten dat dit ongeveer 1,5u á 2u zal gaan duren.. Heen en ook weer terug. We kregen allen van Ollie een stok, eerst dachten we dat dit onzin was. Maar eenmaal onderweg best handig! We gingen namelijk eerst 1,5u afdalen om onder de waterval te komen. Natuurlijk ging dit gepaard met wat glijpartijen, want er was genoeg modder om in onderuit te gaan. Bij de waterval hebben we genoten van de verkoeling en wat energie op gedaan met een Banaan en wat chips. Want we moesten natuurlijk ook weer terug! Iets langer deden we over de weg omhoog, namelijk 2u. Dit was ook toch wel iets zwaarder dan verwacht. Maar toch redelijk snel en zonder problemen zijn we boven aangekomen.

Met de bus zijn we verder gereden naar Stoneiland. Dit is een groot stuwmeer waar de boomtoppen boven het water uitkomen, omdat dit destijds onder water is gezet voor energieopwekking. Een heel bijzonder uitzicht, zeker met zonsopgang. We sliepen hier met z'n allen in een huisje met bedden. Dit was voor ons luxe, omdat we wel anders gewend zijn. Die middag zijn we met een bootje over het water tussen de boomtoppen door gaan varen. Het water stond erg laag, dus de kans was aanwezig dat we over een boomtop vaarden die normaal ruim onder water lag. En ja hoor, dat gebeurde. "Beetje turbulentie, hou je toch". Aldus Ollie. Wij waren allemaal wel lichtelijk in paniek.. Gelukkig geen gaten in de boot, dus we vaarden rustig verder. Het was wel ontzettend mooi, en onze ouders vonden het allen echt prachtig.
's Middags zijn we met de bus weer terug gegaan naar de stad. Rond half 6 waren we allen weer afgezet bij onze verblijfplaats.
Ik geloof dat m'n ouders het erg leuk vonden om Suriname écht even te zien zoals die om z'n mooist is. Zelfs hebben we apen gespot tijdens onze wandeling!
Ze zijn nog een paar dagen hier, dus ik geniet er nog even van. (en ook van m'n vrije dagen natuurlijk).

Liefs en groetjes, de familie Ter Horst.