Het einde is in zicht!

Goedemiddag (avond voor jullie) allemaal,

Ondertussen is het alweer bijna een maand geleden dat ik mijn laatste reisverslag schreef en zijn mijn ouders en zus alweer een paar weken weg.
De tijd vliegt als je het zo bekijkt, en we hebben weer veel meegemaakt.

Mijn stage op de kinderafdeling zit er alweer bijna op. Nog 3 dagen te gaan, en een periode van 13 weken stage zit erop! Ik heb vooral het gevoel dat ik ontzettend veel heb gezien en toch onbewust ook wel heb geleerd. Bijna alles is hier anders en gaat anders, daar begin je aan te wennen. Maar af en toe wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt, dat het toch wel een land is met een achterstand op sommige vlakken. Zeker op het gebied van zorg.

De afgelopen weekenden ben ik verder niet op trip geweest en hebben we vooral het Surinaamse uitgaansleven verder verkent. Ondertussen is ook de regentijd flink begonnen, en regent het de afgelopen 2 weken al bijna elke dag.. En soms ook de hele dag. Gelukkig is er een heerlijke tripje in het vooruitzicht, 6 heerlijke dagen Curacao!
Van 10 tot 15 juni zitten we hopelijk weer te genieten van de zon op Curacao!

Gister, zondag, zijn we nog op dagtrip geweest naar BergenDagl. Dit is een ecoresort waar ook een adventure gedeelte bij is. Hier is een zip-line (kabelbaan) parcour van 7 kabels, waarvan er één over de Surinamerivier gaat. We kregen allemaal een tuigje om en een helm op. Eerst oefenden we even op een oefenkabel en vervolgens was iedereen klaar om te gaan.
We moesten een stukje lopen naar boven en daar kwamen we aan bij het eerste platform. Ik ging zelf als eerste, en zo kwamen we met z'n 5en aan bij het derde platform. Hier ging onze gids, Alain, met mijn camera van de kabel af. Het was de bedoeling dat hij een filmpje maakte van zijn rit aan de langste kabel die er was. Helaas kwam hij halverwege voor een verrassing te staan. Er was door de vele regen een boom op één van de kabels gevallen. Hans, onze andere gids, vertelde ons doodleuk dat we dus naar beneden moesten. Stonden we dan, op 11 meter hoogte. Eerst dachten we nog dat hij een grapje maakte.. maar hij hield het wel erg lang vol. 5 minuten daarvoor vroegen wij hem nog, of je naar beneden kon als je niet meer durfde. "nee, vanaf dit platform kan dat niet" antwoordde hij nog. Allereerst is geprobeerd om de boom van de kabel te halen, tevergeefs. Daarna was het toch echt tijd om ons van het platform te halen. Met touwen en kabels kwamen er meer mannen aanzetten. Zij hadden het al helemaal in hun hoofd, maar wij hadden geen idee wat ons te wachten stond. We moesten op het randje gaan zitten, en werden hier vastgemaakt aan een kabel die de jongen beneden op de grond vast had.. Vervolgens moesten we ons omdraaien, zodat je los kon laten en naar beneden kon worden gehaald. Gelukkig draaiden de mannen ons om en hielden ze ons vast zolang zij dachten dat nodig was. Ik hing al over het randje, omgedraaid, toen ik hoorde "omhoog, omhoog, ze moet omhoog". Ik werd door de mannen weer omhoog getrokken en moest even later het trucje weer opnieuw doen, waarom dit was? Dat weet ik nog steeds niet helemaal, ik scheen vast te zitten aan het platform. Vervolgens, handjes in de zij en het overlaten aan de man die beneden stond. Godzijdank zijn we allemaal heelhuids beneden gekomen. Een kleine 2 uur later was de kabel gerepareerd en mochten we onze tocht opnieuw beginnen.
De kabels waren echter erg glad door de regen, waardoor remmen niet echt mogelijk was. Met volle vaart vlogen we dan ook tegen onze gidsen aan aan het einde van elke kabel. Aangekomen bij het hoogste platform, 35 meter hoog, begon het heel hard te regenen. Een echte tropische bui mag je wel zeggen. "De boom kan iets mee gaan bewegen hoor met deze wind". Chill, dat kan er ook nog wel bij. Van onze tocht over de Suriname rivier hebben we dus niet veel gezien, maar we gingen wel ontzettend hard. 20 km harder dan normaal (nu 70 km per uur), vanwege de regen. Remmen, kon inderdaad weer niet. Gelukkig kregen de jongens het voor elkaar ons redelijk af te remmen voor het einde. We hebben wel ontzettend veel lol gehad, en eigenlijk had die regen ook wel weer wat tijdens zo'n tripje. Terugkijkend was het een ontzettend leuke dag, ik heb echt genoten! Zonder het plezier van onze gidsen was het ook een ander verhaal geweest. Zij hebben ons hier heel goed doorheen gesleept! Anders hadden we daar nu nog gezeten. Welverdiend hebben we daarna bbq kip met patat gegeten bij een tentje. En waren we ontzettend vervelend in de auto bij Ollie. Toch nog niet genoeg uitgeput dus. Eenmaal thuis wel hoor.. dus we hebben een heerlijke zondag gehad.

Jullie hebben de komende tijd geloof ik beter weer dan wij hier, dus geniet er maar van!
Met 3 weekjes ben ik weer thuis, ook een fijn vooruitzicht!

Liefs Janneke.