Krokodillen, aapjes, schildpadden en spinnen.

Hoi allemaal!

Weer even een reisverslag van mijn kant, want dit is ondertussen alweer 3 weken geleden. De tijd vliegt echt! Er zitten alweer 4 weken stage op de afdeling Chirurgie op. En dit betekent dus dat we al over de helft zijn van deze afdeling. Nog 2 weken te gaan, en dan gaan we switchen naar een week O.K. en weer 6 weken kinderafdeling. Het werken op de afdeling wordt steeds leuker en ik begin er al echt aan te wennen dat er gewoon geen materialen zijn. Wel blijven er af en toe dingen ongelofelijk. De prioriteiten liggen hier gewoon echt even iets anders dan bij ons. Als de bedgordijnen maar recht hangen en het bed is afgesopt, dan is men tevreden.. Op zich prima hoor, als de rest ook zou worden opgemerkt. Verder vermaken wij ons prima en gaan de dagen op de afdeling steeds sneller voorbij, aangezien we steeds beter weten wat we allemaal kunnen/moeten doen!

Naast stage gebeuren er ook allerlei andere spannende dingen in dit land. Dinsdag 1 april, lopen wij met ons half slapende hoofd om 6.45 de deur uit om onze fiets te pakken. Ziet Loes tot haar verbazing iets in het water.. En dan denk je, 1 april. Was een leuke grap geweest! Maar het was geen grap.. er zat (en zit waarschijnlijk nog steeds) een 1,5 meter lange krokodil in ons watertje achter het huis. We hebben snel onze buren erbij geroepen en ook zij konden nog snel een glimp opvangen van het beest. Gelukkig komen ze, meestal, alleen 's avonds boven het water. We hebben natuurlijk gelijk Ollie gevraagd om er naar te komen kijken, en hij kon ons dus vertellen hoe groot die ongeveer is. Hier schrokken wij van, want de krokodilletjes die wij hadden gezien op foto's waren echt een stukje kleiner..

Verder hebben we ons de hele week verheugd op het weekend dat stond gepland. We zijn vrijdag ochtend vroeg (dat was in ieder geval de planning, werd iets later) met de auto, en Ollie, vertrokken naar Albina. In dit plaatsje zijn we met de boot overgestoken naar Frans Guyana. Waar je, je dus weer in 'Europa' bevindt. Hier rijden ze gewoon weer rechts, spreken ze Frans en betalen ze met euro's! We waren hier om ons visum opnieuw te verkrijgen en dit was snel voor elkaar. We gingen weer terug met de boot naar Albina en zijn hier met een ander bootje naar Galibi gevaren, waar we ook zouden overnachten. Dit is een dorpje alleen per boot bereikbaar. Dit was ongeveer 1,5 uur met de boot. Heerlijk zaten we met ons gezichtje in de zon te dommelen. De man had ons nog gevraagd of we regenponcho's bij ons hadden.. Maar dit leek niet nodig. Totdat ik uiteraard een plens water over me heen kreeg onderweg, terwijl ik bijna sliep.. Gelukkig is het hier zo weer droog.

Aangekomen in Galib hebben we genoten van het heerlijke weer en witte zand. Het hele dorpje is gebouwd op zand, er zijn geen wegen en er is geen asfalt. Alleen wit, zacht zand. We kregen onze lodge aangewezen en zijn hier eerst even gaan uitrusten.
Er werd ons verteld dat er ook een dierentuin aanwezig was, waar we even konden gaan kijken. Er waren alleen maar 3 apen, 2 neusbeertjes en 3 schildpadjes. En er zat geen hek omheen of iets, gewoon zo in de boom. Twee aapjes hadden we snel gevonden, en deze konden we zo over laten lopen op onze armen. Ik vond het enigszins wat eng.. maar heb het uiteindelijk ook geprobeerd. Toen had ik gelijk allebei de aapjes in m'n nek en op m'n hoofd!
Daarna zijn we per quad het dorpje gaan verkennen. Met z'n 5en op 1 quad, het kan allemaal. Onze gids heeft ons van alles verteld, en ik was toch wel wat verbaasd. In principe is er geen stroom in het dorpje, alleen tussen 5 en 10 uur 's avonds. Gelukkig had hij voor ons wat langer stroom geregeld in de nacht.. En dit bleek ook wel nodig, want er zit redelijk wat ongedierte in het dorpje. Neem; anaconda's, zwarte boa's, jaguars en uiteraard spinnen.. De kans dat we de eerste 3 tegen kwamen was uiteraard érg klein. Maar spinnen, ja dat kon dit niet beloven. Gelijk toen we onze kamer in gingen om onze spullen op te bergen was het ook al raak. Dit was gelukkig nog een kleintje, voor Surinaamse begrippen dan, maar het idee dat het dus nog veel groter kon vond ik vreselijk. We hebben Ollie gewaarschuwd dat als we 's nachts zouden gillen die wel gelijk móest komen. Het liefst binnen een paar seconden. Hierna heeft hij besloten maar bij ons op de kamer te gaan, wat mij wel erg geruststelde. Gelukkig hadden we een klamboe, die ik onder m'n matras heb gestopt zodat er echt niks bij kon komen. En uiteindelijk hebben we 's nachts geen last gehad van vreselijke spinnen, maar wel van Ollie, want die snurkte. Dit nam ik maar voor lief.

Voor het slapen gaan zijn we natuurlijk nog weg geweest, voor dat waar we voor kwamen. Reuzeschildpadden! Weer per boot zijn we naar een ander stukje strand gevaren. Het was al donker, en het water ook wat wilder. Op het strand aangekomen, liepen we gelijk tegen een spoor van een schildpad aan. Deze was nog bezig met het zoeken van een geschikte plek om een nest te maken. Ze zijn echt ontzettend groot! Ongelofelijk om te zien. We zijn iets doorgelopen, en zagen weer een spoor. Hier was nog een groepje mensen die wachtte tot de schildpad ging leggen. Eenmaal aan het leggen mochten we dichterbij komen en foto's maken (zonder flits, want dat schrikt af). Het was echt mooi om te zien hoe dit gebeurd. Al met al duurt het zoeken/bouwen van een nest en het leggen van de eieren al wel 2 uur. En zijn we dus verder gelopen om te kijken of ons eerste schildpad al verder. Helaas was dit niet het geval. Wel hebben we ook nog een 3e schildpad gezien en deze was ook net aan het leggen. Het wachten was alleen nog op het moment dat ze teruggingen naar zee, wanneer we dus goed konden zien hoe groot ze écht zijn. Suriname is nog maar één van de weinige plekken op aarde waar deze schildpadden hun eieren in het wild leggen. Dus het was best bijzonder om dit mee te mogen maken.

Zaterdag zijn we weer met de boot teruggegaan en hebben we natuurlijk nog lekker gegeten. Want dit ben ik helemaal vergeten te vertellen. Onze gids kon ook heerlijk koken, en vertelde ons dat 9 v/d 10 Surinaamse mannen kan koken! We hebben hem even verteld dat deze verhoudingen in Nederland wel iets anders liggen.. We waren zaterdag redelijk op tijd weer terug en konden dus nog lekker nagenieten van wat we allemaal hadden gezien en meegemaakt.

Voor foto's van het weekend moeten jullie even op facebook kijken! Hier staan alle plaatjes bij de verhalen op.

Leuk dat jullie weer hebben gelezen!
Liefs uit SU van mij.