Bijna op de helft!

Goedenavond allemaal,

We zijn al bijna weer op de helft van dit avontuur! Als ik zo terugkijk, is het ook wel voorbijgevlogen. Romy en ik hebben alweer 6 weken stage op chirurgie achter de rug, en afgelopen week liepen we alle drie op de O.K. rond.
We hebben de afgelopen weken veel leuke dingen gedaan en weer veel gezien en meegemaakt.
We merken af en toe dat het weer omslaat en het grote regenseizoen er aankomt. Zo regende het laatst op een maandag de héle dag! We hebben maar een taxi gebeld om ons naar stage te brengen.. voor wel ongeveer 1,70 euro. Daar ga je toch zeker niet voor door de stromende regen fietsen?
Gelukkig heeft het daarna niet weer zo vreselijk geregend, alleen af en toe en tropisch buitje.

Het weekend van Pasen hadden we gepland staan dat we met z'n 7en en twee Surinamers voor 4 dagen naar Blanche Marie zouden gaan. Onder die 7 vielen wij 3 en Jesse, en een meisje van stage met haar twee vriendinnen. Ollie was natuurlijk met ons mee, samen met een vriend. We werden om 6u 's ochtend opgehaald, en vertrokken met twee volgeladen jeeps richting Blanche Marie. We hadden een uurtje verharde weg, en daarna ging dat over in Bauxietweg. Dit is een oranjegekleurde weg met veel gaten, kuilen, hobbels en plassen water. Gelukkig was het droog, wat wel veel stuifzand met zich mee bracht.. Zo waren wij binnen no time alle 4 oranje gekleurd.
Aangezien met Pasen veel Surinamers een weekend weg gaan, was het erg druk bij alle slaapplekken. We zijn dan ook een uurtje voor Blanche Marie ons kamp al gaan opzetten. Na ruim 7 uur rijden kwamen we hier dan aan. Er stonden al een aantal houten palen, wat een frame voor een kamp kon zijn. Echter waren deze niet erg stevig, en moesten er dus nog wat bijkomen om het frame stevig genoeg te maken voor alle hangmatten..
We verbleven dus in dit hutje langs de kant van de weg, naast een grote brug en kreek. Dit was tevens gelijk onze douche. Plassen en de rest? Gewoon, langs de kant van de weg. En in het donker had Ollie het graag midden op de weg, aangezien er dan slangen langs de kant zitten.. Fijn idee.
Dit overkwam Romy en mij dus ook op de tweede dag, nog in het licht gelukkig. Wij waren op zoek naar een geschikte plek om te toiletteren. Romy ging vast 'zitten' en ik liep nog een paar meter verder. Ook ik vond een plekje en ging gehurkt zitten. Ik keek nog 1x om me heen, en wat zie ik op een meter afstand.. een slang! In alle rust heb ik mijn broek weer opgehesen en heb ik Romy ingelicht van mijn vondst. Binnen enkele seconden was de slang de struiken weer in, maar wij zijn de rest van het weekend bang geweest. Zo zijn wij ook niet mee gaan jagen die avond.. Al was het met z'n tweeën bij het hutje ook geen prettig idee, zonder bereik/telefoon en goed licht.

Zaterdags zijn we naar Blanche marie gereden vanaf ons hutje. Dit was dus nog een uurtje door de Jungle. Die nacht had het erg geregend en dus waren de weggetjes slecht. Jeeps zonde goede banden kwamen snel vast te zitten. Zo ontstond er een file midden in de jungle. Aangekomen bij Blanche Marie gingen we eerst op zoek naar een echte toilet. Allemaal hebben we even genoten van dit moment. Daarna zijn we richting de watervallen gelopen, wat Blanche Marie in principe inhoudt. Dit was erg indrukwekkend en mooi. De stroming was ontzettend stevig, dus we konden alleen langs de kant in het water, waar we ons op sommige plekken alsnog goed moesten vasthouden. Hier waren ook de visjes van Dr. Fish aanwezig in het water, gratis en voor niets kregen we een voetbehandeling. We hebben de dag lekker doorgebracht in het water en langs de kant.
De volgende dag zijn we op zoek gegaan naar een andere plek om ons kamp weer opnieuw te bouwen.. We vonden een plek langs een stroomversnelling. Hier hebben we onze laatste nacht doorgebracht en hebben we nog even rondgereden in de jeep. Deze heeft een laadbak, waar we dus in mochten zitten/staan terwijl Berto rondreed. Onderweg hebben we Ara's en kapucijneraapjes gezien. 'S avonds hebben we de laatste restjes drank opgemaakt, wat uiteindelijk toch weer meer was dan we dachten..
Maandags zijn we rond 1uur teruggereden richting de stad. Al snel zijn we gestopt bij een 'automonteurbedrijf'. Berto's jeep was kapot en moest gemaakt worden. Dit duurde al met al wel 3uur en we zijn dus erg laat weer vertrokken. Rond half 12 's avonds kwamen we pas weer thuis. Terwijl we de volgende dag om 7u op de O.K. verwacht werden!

Dinsdag begonnen we dus onze eerste dag op de O.K. Ik had van mezelf geen idee hoe ik op bloed en andere vieze dingen zou reageren. In het begin dus niet zo heel goed.. Het eerste wat wij zagen binnenkomen was een vrouw met een ingeknipte vagina tijdens de bevalling. Hier moest ik af en toe al gaan zitten om bij te komen. Hierna werd het alleen maar erger, want er kwam een vrouw binnen met een uitgescheurde vagina.. Dit was wel even een 'ik hoef geen kinderen' moment. Als derde schok werd er een jongentje binnen gebracht die besneden moest worden. Dat dit gebeurd wist ik, maar zoveel en bij zulke jonge kindjes niet. De jongste die ik heb gezien was 3 jaar! In het begin een schok, want het gaat bepaald niet voorzichtig. Gelukkig zijn ze volledig onder narcose.
Verder hebben we veel verschillende O.K.'s gezien, maar de bijzonderste was toch wel de keizersnede. We mochten niet allemaal op de kamer, dus konden we vanuit een zijkamertje meekijken. De snee werd eerst horizontaal gemaakt, maar het hoofdje kon er nog niet doorheen. Dus werd er verticaal een snee bijgemaakt.. Later zagen we pas hoe gruwelijk groot deze wond was. Ze zijn dan ook 2x zo lang bezig geweest met hechten dan met de bevalling zelf. Maar, ik weet nu eindelijk hoe ik ter wereld ben gekomen en dat was toch wel bijzonder om mee te maken!
Verder hebben we ons verbaasd over de werkwijze van de chirurg, bij elke O.K. komt er een karretje met radio achter hem aan en draaien we de CD van Phil Collins. Ook Alicia Keys kwam in zijn collectie voor. Moeite moest ik doen om niet mee te zingen en bewegen, concentratie..
De chirurg was ook niet bepaald vriendelijk tegen zijn assistenten, wat voor ons soms schrikken was. Meneer heeft de laatste hechting er nog niet in, of de handschoenen gooit die in het bakje met galstenen en z'n jas op de grond. Die ruimt vast wel iemand op!

Al met al een ontzettend leuke tijd dus weer gehad. Vanaf nu kan ik gaan aftellen en zal de tijd nog veel sneller gaan. Morgen vieren we Koningsdag op een partyboot! Veel Nederlandse stagiaires zullen hierbij aanwezig zijn.
Aankomende week krijg ik m'n ouders en Lieke op bezoek en begin ik op de kinderafdeling voor 6 weken! Dan zit de stageperiode er alweer op..
Ik kijk erg uit naar wat nog komen gaat, en stiekem ook een beetje naar huis. M'n lieve vriendje en lieve vriendinnetjes weer zien!

Het is weer een heel verhaal geworden zie ik.. Bedankt voor het lezen!
Liefs en kus, Janneke.